Znani autorzy z dziedziny przywództwa James M. Kouzes i Barry Z. Posner przekonają Państwa, że wzorowi liderzy stają się wielcy – nie dzięki swojemu DNA czy „naturalnemu talentowi” – ale dlatego, że ciężko pracują. Kouzes i Posner popierają swoje twierdzenia obszernymi odniesieniami do aktualnych badań. Ich podręcznik ma na celu przede wszystkim pomóc Państwu w drodze do skutecznego przywództwa. Autorzy przedstawiają kilka podstaw przywództwa, którym towarzyszy około tuzina praktyk zaczerpniętych z ich bogatego doświadczenia. Powtarzają te podstawy – wiara w siebie, dążenie do doskonałości, poleganie na innych, uczenie się przez całe życie, przywództwo w służbie, autentyczność i praktyka – aby przekazać swoje przesłanie. getAbstract poleca swoje spostrzeżenia i praktyki nowym przełożonym, doświadczonym menedżerom i wszystkim, którzy rozwijają liderów.

Streszczenie oryginału tłumaczone algorytmicznie (przepraszamy za ewentualne błędy) jako materiał na nasze szkolenia z zarządzania.

Take-Aways

  • Każdy prowadzi, i każdy może nauczyć się prowadzić w sposób błyskotliwy. Zdolności przywódcze wynikają z intencji i praktyki, a nie z DNA czy wrodzonego talentu.
  • Pięć podstaw przywództwa to:
  • „Uwierz, że możesz”. Aby rozwinąć swój styl przywództwa, należy poznać swoje wartości i zasady. Wiedzieć, że można się nauczyć dobrze przewodzić.
  • „Dążenie do doskonałości. Pomóc swojemu zespołowi stworzyć wspólną wizję, która będzie miała „cel i znaczenie”.
  • „Stawiać sobie wyzwania. Szukać „trudnych zadań” i możliwości rozwoju.
  • „Zaangażować wsparcie. Proszę prosić innych o radę, pomoc i wsparcie. Otrzymywać i przekazywać informacje zwrotne. Nauczyć się służyć innym.
  • Praktykować przywództwo „świadomie”. Przyjmowanie ciągłej nauki. Skupić się na swoich mocnych i słabych stronach. Eksperymentować. Opuścić swoją „strefę komfortu”, aby się uczyć i rozwijać.
  • Szukać lub stworzyć firmę o wspierającej kulturze współpracy, w której można się rozwijać – lub stworzyć kulturę, której się szuka.
  • Aby być autentycznym, należy mocno trzymać się swoich przekonań i mówić głośno, gdy się z nimi nie zgadzamy.
  • Proszę spojrzeć na to z dłuższej perspektywy.

Podsumowanie

Każdy przewodzi
W dzisiejszych czasach pracownicy z roczników wchodzących na rynek pracy często spotykają się z niewielkim zaangażowaniem firm w ich rozwój. Ten brak szkoleń pogłębi obecny światowy niedobór wzorowych liderów, którzy potrafią tworzyć „wspólne wartości” i „wizję”. Tacy liderzy podejmują ryzyko, szukają wyzwań i przejmują inicjatywę. Pozyskują innych do swojej sprawy, budując zaufanie, pomagając ludziom w rozwoju i doceniając dobrą pracę. Mądrzy menedżerowie na szczycie dzisiejszych firm martwią się o to, czy wystarczy im przykładnych liderów, aby sprostać wymaganiom ich korporacji.

Niższe zaufanie do liderów przyczynia się do obecnego kryzysu przywództwa. Ale każdy, na dowolnym szczeblu, w dowolnej randze lub z dowolnym tytułem, może nauczyć się budować zaufanie, zdobywać zwolenników i skutecznie przewodzić. Każdy prowadzi, a większość liderów stosuje przynajmniej niektóre z najlepszych praktyk i podstawowych zasad związanych z „wzorowym przywództwem”. Konsekwencja i częstotliwość stosowania tych zasad stanowi różnicę pomiędzy odpowiednimi liderami a genialnymi. Niestety, większość osób przewodzi nieśmiało i sporadycznie.

„Przywództwo nie jest genem. To nie jest cecha. Nie ma żadnych twardych dowodów na to, że przywództwo jest odciśnięte w DNA niektórych ludzi, a innych nie.”
Ludzie osiągają wielkość przywódczą, jeżeli bardzo tego pragną, a także poprzez „celową praktykę”, ciągłe uczenie się i czystą determinację. Błędne przekonanie, że nie ma się „talentu” lub osobowości do przewodzenia, przeszkadza w stawaniu się lepszym liderem.

Miejsce pracy i świat potrzebują więcej ludzi, którzy podejmą wyzwanie przywództwa i „zrobią różnicę”. Ludzie, którzy wzbudzają zaufanie i zachęcają innych do osiągania najwyższych wyników, sprawiają, że ich organizacje – i świat – stają się lepszym miejscem.

„Aby stać się lepszym liderem, trzeba być twardym. Trzeba wytrwać w obliczu trudności, myśląc bardziej jak maratończyk niż jak sprinter.”
Jeżeli chce Pan zostać wielkim przywódcą, proszę sobie często przypominać, że może Pan nauczyć się błyskotliwego prowadzenia. Proszę założyć „Dziennik Przywództwa”. Proszę pisać o tym, co chce Pan osiągnąć jako lider i jakie zmiany chce Pan wprowadzić dla innych ludzi. Proszę pomyśleć o chwili w swoim życiu lub karierze, w której doświadczył Pan swojego „najlepszego osobistego doświadczenia przywódczego”. Proszę opisać to szczegółowo w swoim dzienniku, łącznie z działaniami, które podjęli Państwo, aby to zdarzenie było szczególnym sukcesem.

„Pięć fundamentów wzorowego przywództwa”
Proszę rozpocząć studiowanie i zdecydowaną praktykę pięciu podstaw wzorowego przywództwa. Proszę codziennie zapisywać swoje postępy w dzienniku.

  1. „Uwierz, że możesz”.
    Wiara w siebie zaczyna się od poznania samego siebie. Proszę zastanowić się, co Pani ceni, co Panią napędza, co Panią ekscytuje i „stawia wyzwania”. Zrozumienie tych aspektów siebie pomoże Pani zachęcić innych do ponownego przeanalizowania siebie.

Zobowiązać się do ciągłego uczenia się i uczynić z nauki „sposób na życie”. Przed wszystkim i wszystkim należy rozwijać umiejętność uczenia się. Uczenie się oznacza opuszczenie strefy komfortu, dlatego należy podejmować ambitne, „rozciągliwe” zadania. Zapomnieć o tym, że trzeba grać tylko na swoich mocnych stronach; trzeba też pracować nad swoimi słabościami.

Na początku należy naśladować wielkich liderów, których Państwo podziwiają, ćwiczyć ich metody i uczyć się od nich. Gdy zacznie się Pan czuć nieswojo naśladując innych, proszę przejść do następnego etapu, eksperymentując z różnymi stylami zarządzania, które są zgodne z Pana przekonaniami i wartościami przywódczymi.

„W organizacjach tylko trzy rzeczy dzieją się naturalnie: tarcie, zamieszanie i niedostateczna wydajność; wszystko inne wymaga przywództwa”.
Stopniowo rozwinie Pan „autentyczny” własny styl przywództwa. Będzie on zawierał najlepsze elementy metod stosowanych przez innych, ale będzie wynikał z Pana niepowtarzalnej indywidualności – Pana pochodzenia, doświadczeń, wartości i przekonań.

Aby przyspieszyć drogę do autentycznego przywództwa, proszę w swoim dzienniku zapisywać „wzorce”, które pojawiają się w Pana życiu – to, co Pana zniechęca i inspiruje. Proszę zapisywać swoje wysokie i niskie doświadczenia oraz to, co sprawiło, że były one dobre lub złe, a także to, jak udało się Panu wyjść z tych niskich poziomów, czyli „dolin”.

  1. „Dążyć do doskonałości”
    Proszę zdefiniować swoje wartości i przekonania, aby móc je jasno przekazać. Ludzie ufają i podążają za liderami, których przekonania rozumieją. Najsilniejsze i najtrwalsze zasady i motywacje nie mają nic wspólnego z pieniędzmi i prestiżem. Pochodzą z Państwa „wewnętrznego” pragnienia, aby zmieniać rzeczy na lepsze i pomagać innym.

„Odwaga daje energię, aby iść do przodu. Odwaga daje pewność, że można wierzyć, że się uda. Odwaga daje siłę, aby utrzymać się w najciemniejszych godzinach”.
Nie należy uprawiać lepszego przywództwa dla zewnętrznych nagród. Proszę pozwolić, aby kierowały Panią zainteresowania i „wewnętrzna” motywacja do poprawy życia i kariery innych ludzi. Proszę napisać w swoim dzienniku, jaką wiadomość zostawiłby Pan swojemu zespołowi lub współpracownikom, gdyby miał Pan spędzić sześć miesięcy na bezludnej wyspie. Jak powinni zachowywać się wobec siebie? Jak powinni rozwiązywać problemy i konflikty? Proszę oprzeć swoją radę na swoich przekonaniach i filozofii.

Przetwarzać i rozważać to, co dzieje się wokół. Słuchać wszystkich, ale nie tylko tego, co ludzie mówią, ale również tego, o czym milczą, czego nie mówią. Wykorzystać to, czego się Państwo dowiedzieli, do wyobrażenia sobie przyszłości, aby móc planować z wyprzedzeniem, zamiast reagować na zmiany i zakłócenia. Wtedy będzie Pan mógł poprowadzić swój zespół w tworzeniu przekonującej wspólnej wizji przyszłości, perspektywy z „celem i sensem”.

„Sukces przychodzi dzięki regularnym małym krokom naprzód, a rozczarowanie jest bardziej prawdopodobne, gdy próbuje się wykonać wielkie skoki”.
Nauczyć się służyć innym i pozyskiwać wsparcie innych ludzi. Żaden lider nie dokona niczego niezwykłego w pojedynkę. Nie można przewodzić bez zwolenników. Proszę docenić dobrą pracę swoich pracowników i upewnić się, że Państwa wizja przyszłości będzie z nimi współbrzmieć. Zrozumieć, czego chcą ludzie, i pokazać im, że Państwa wizja i wspólny cel są ze sobą zgodne. Proszę pomóc ludziom zrozumieć, „co z tego wynika dla nich”.

„Jedynym zachowaniem człowieka, które można kontrolować, jest jego własne”.
W swoim dzienniku proszę napisać, co chciałaby Pani, aby ludzie mówili o Pani jako liderce, gdy przejdzie Pani na emeryturę. Proszę zastanowić się, co chcieliby Państwo, aby zapamiętali.

Wymienić osoby, na których najbardziej Pan polega. Obok każdego nazwiska proszę wpisać wartości, „aspiracje” i cel, jaki według Pana posiada każda z tych osób. Spotkać się z nimi jeden na jeden, aby poznać ich odpowiedzi. Znaleźć wspólne tematy pojawiające się wśród osób, których wsparcia potrzebuje Pan najbardziej.

  1. „Wyzwanie dla siebie”.
    Nie można się doskonalić, pozostając takim samym. Należy szukać nowych, niewygodnych wyzwań. Podejmowanie wyzwań pomaga w osiągnięciu „flow”, stanu, w którym osiąga się najlepsze wyniki i znajduje największą satysfakcję. Nie należy unikać ryzyka ani żyć niepewnie. Proszę być gotowym do popełniania błędów, ponoszenia porażek i uczenia się. Jeżeli na początku się nie uda, należy trzymać się celu. „Zapał” zawsze pokona „talent”. Znać swoje priorytety i dążyć do ich realizacji. Myśl długofalowo.

Ma Pan odwagę, każdy ją ma. Proszę ją wykorzystać, aby opanować swój strach i wykorzystać swoje mocne strony. Proszę wykorzystać swoją odwagę. Mówić głośno, gdy się nie zgadzają. Wykorzystywać strach do motywacji, do nauki, do stawania na wysokości zadania i do wytrwałości w obliczu przeciwności.

W swoim dzienniku proszę wymienić cechy i umiejętności, które musi Pani rozwinąć jako lider. Wybrać wyzwanie, które sprawi, że wyjdzie Pani poza swoją strefę komfortu, np. wstąpić do Toastmasters, aby zmierzyć się ze swoim lękiem przed wystąpieniami publicznymi. Proszę przypomnieć sobie dużą stratę lub porażkę w przeszłości. Proszę zastanowić się, co Pan zrobił, aby się odbić. Jak można było wrócić szybciej? Proszę wykorzystać te lekcje w przyszłości.

„Przekonania na temat własnej zdolności do uczenia się są tym, od czego wszystko się zaczyna. Mają one wpływ na motywację, poziom wysiłku, chęć wytrwania i otwartość na informacje zwrotne.”
Proszę napisać o swoich najdumniejszych, najbardziej odważnych czynach, w jakimkolwiek kontekście. Proszę pomyśleć, czego te wydarzenia Pana nauczyły. W razie potrzeby proszę czerpać z nich.

  1. „Zaangażuj wsparcie”
    Czy zauważył Pan, że zawsze, gdy ludzie zdobywają uznanie lub nagrodę, dziękują wszystkim, którzy im pomogli. Nic wielkiego się nie dzieje, gdy działa się w pojedynkę, nie prosząc o pomoc. Pana relacje z innymi ludźmi są siłą napędową Pana osiągnięć jako lidera. Proszę zwracać się o radę do osób z Państwa otoczenia – w tym do pracowników. Proszę nauczyć się lepiej rozumieć innych ludzi i korzystać z ich wsparcia.

„Ważne i użyteczne informacje zwrotne są niezbędne do nauki. Uczenie się nie jest możliwe bez wiedzy o tym, jak Pan postępuje i bez określenia, co należy zmienić, aby się poprawić.”
Proszę zapisać w swoim dzienniku nazwiska osób, które najbardziej Panu pomagają. Proszę wymienić inne osoby, które mogłyby lub chciałyby Pana wspierać, gdyby lepiej Pana znały. Spotkać się z osobami z obu list, powiedzieć im, czego Pani potrzebuje i poprosić o pomoc. Ponadto należy sporządzić listę około pół tuzina najważniejszych osób z Pana sieci – Pana „osobisty zarząd”. Prosić ich o wskazówki i pomoc, gdy tylko potrzebuje Pan inspiracji.

Obserwować i nawiązywać kontakty z innymi ludźmi, szczególnie z podziwianymi przez Pana wzorowymi liderami. Nie należy czekać, aż oni sami przyjdą do Pana – nigdy tego nie zrobią. Są zbyt zajęci odpowiadaniem tym, którzy wykazali się odwagą, prosząc o wsparcie. Proszę poprosić o połączenie z nimi. Umawiać się na rozmowy z ludźmi z Państwa sieci i budować relacje, których Państwo potrzebują. Proszę się nie krępować i poznać ich najważniejsze umiejętności i najskuteczniejsze zachowania, aby móc się z nimi dobrze porozumieć.

„Liderzy mogą różnić się między sobą pod wieloma względami, ale wzorowi liderzy powszechnie stosują bardzo podobne praktyki”.
Dawać i szukać solidnych, przemyślanych informacji zwrotnych. Pracownicy konsekwentnie wymieniają oferowanie i proszenie o informacje zwrotne jako umiejętność, której niestety brakuje większości liderów. Proszę porzucić defensywę i strach przed krytyką. Traktować rady innych jako ważną okazję do nauki i upewnić się, że wszyscy wiedzą, że ich rady są mile widziane i cenione.

„Przywództwo czyni różnicę. Ta różnica może być negatywna lub pozytywna, ale na pewno robi różnicę”.
Aby zbudować zaufanie, należy dawać ludziom uważne, szczegółowe i praktyczne informacje zwrotne. To gwarantuje, że w zamian otrzyma Pan wartościową informację zwrotną od nich. Proszę zacząć od poproszenia kogoś zaufanego o obserwowanie Państwa zachowań w pracy, na spotkaniu lub w innym miejscu. Niech ta osoba po zakończeniu obserwacji udzieli Panu komentarza. Proszę podziękować za obserwacje i zapisać ich spostrzeżenia w swoim dzienniku.

„Praktykuj świadomie
Praktyka jest powodem, dla którego najlepsi specjaliści wykonują swoje trudne zadania z pozorną łatwością. Ta łatwość inspiruje ludzi do błędnej wiary w naturalny talent przywódczy. Coś takiego nie istnieje. Tylko „celowa praktyka” prowadzi do wielkości. Proszę uporządkować swoje praktyki przywódcze, zastanowić się nad tym, co Pan robi, wyznaczyć cele, opracować techniki, zbudować „pamięć mięśniową” i wyrobić sobie zdrowe, zdyscyplinowane nawyki – przede wszystkim nawyk ciągłego uczenia się.

Proszę ćwiczyć i doskonalić się każdego dnia. Tylko Państwo mogą wprowadzić i utrzymać pozytywne zmiany w swoim życiu. Proszę stworzyć czas na praktykę, przekształcając swoją pracę w praktykę przywódczą. Na przykład, proszę opracować „proces”, który będzie Pan świadomie powtarzał, jak na przykład uważne słuchanie. Na przykład postanowić, że będzie się Pan starał nie przerywać innym ludziom. Wyrobić w sobie świadomy nawyk zastanawiania się nad tym, co mówi druga osoba i unikania chęci myślenia przed nią, aby zaplanować własną odpowiedź.

„Sukces w roli lidera jest nierozerwalnie związany z tym, jak dobrze rozumie Pan nadzieje, marzenia i aspiracje innych ludzi”.
W swoim dzienniku proszę codziennie opisywać swoje postępy i zastanawiać się, co można było zrobić lepiej.

Proszę nie dać się nabrać na popularne przekonanie, że należy skupić się tylko na swoich mocnych stronach. Jako lider nie może Pan odrzucić swoich słabości, więc proszę nad nimi popracować. Proszę w swoim dzienniku wypisać umiejętności, które chce Pan poprawić. Wybrać jedną – na przykład opowiadanie historii – podzielić ją na części składowe i ćwiczyć każdą z nich. Wyznaczyć sobie cel w zakresie poprawy tej umiejętności i świadomie ją ćwiczyć. Znaleźć osobę, która będzie obserwować Pana i dawać Panu informacje zwrotne po drodze.

„Najczęściej pojawiającym się słowem, które charakteryzowało kulturę przywództwa, było zaufanie. Jeżeli liderzy mają się rozwijać i kwitnąć, ludzie muszą sobie ufać.”
Proszę spróbować wybrać odpowiedni kontekst dla swojego rozwoju przywódczego. O wiele lepiej poradzi sobie Pan w organizacji, która ceni proces budowania przywództwa, angażuje się w „uczenie się przez całe życie” i współpracuje. Proszę szukać firmy, która nagradza ryzyko, a nie takiej, która się go boi. Szukać lub tworzyć środowisko zaufania i kultury ciekawości.

W swoim dzienniku proszę śledzić swoje postępy w praktykowaniu tych pięciu podstawowych działań związanych z rozwojem przywództwa. Każdego dnia proszę odpowiedzieć na następujące pytania: „Czy zrobiłem wszystko, co w mojej mocy, aby” szukać wyzwań, mieć pozytywne nastawienie, myśleć długoterminowo, korzystać z pomocy innych i ćwiczyć?

Hart, determinacja i działanie
Wzorowe przywództwo nie wynika z Pani genetyki ani z żadnego aspektu Pani pochodzenia. Jest wynikiem ciężkiej pracy, ciągłej nauki i zaangażowania. Należy podjąć decyzję o dążeniu do niego, publicznie ogłosić swoją decyzję i stworzyć przeszkody utrudniające odwrót.

„Przywództwo ma wpływ na zaangażowanie ludzi, ich chęć pozostania lub odejścia, gotowość do podejmowania większych wysiłków uznaniowych oraz skłonność do podejmowania osobistej inicjatywy i odpowiedzialności.”
Działać, ćwiczyć i uczyć się. Robić małe, znaczące kroki. Codziennie czynić postępy w kierunku osiągnięcia celu, jakim jest bycie wzorowym liderem.

O Autorach

James M. Kouzes i Barry Z. Posner wykładają biznes na Uniwersytecie Santa Clara. Są współautorami książki The Leadership Challenge, klasyka przywództwa biznesowego.

Rate this post