Przywództwo to zbiór nawyków. Jeśli nauczy się Pan rozwijać odpowiednie z nich, może Pan stać się lepszym liderem. W tym celu Martin Lanik, ekspert w dziedzinie rozwoju przywództwa, przedstawia szczegółowo swoją „Formułę nawyku lidera”, która prowadzi do powiązania działań przywódczych z określonymi wskazówkami lub „mikrozachowaniami”, aż staną się one nawykami. Lanik wymienia długą listę wskazówek i zachowań, więc pilni i cierpliwi czytelnicy zyskają najwięcej z jego metody. Twierdzi, że czytanie książek o przywództwie nie jest skutecznym sposobem na nauczenie się przewodzenia, ale sprzedaje siebie – i gatunek – za mało, o czym czytelnicy przekonają się z przyjemnością.

Streszczenie zostało przetłumaczone maszynowo (przepraszamy za niedoskonałości tłumaczenia) jako materiał na nasze szkolenia menedżerskie.

Take-Aways

  • Liderzy powinni być silnymi komunikatorami, dobrymi planistami, myślicielami strategicznymi i zdolnymi do delegowania zadań.
  • Badania wskazują, że 70% cech przywódczych to umiejętności, które ludzie mogą rozwijać, a 30% to cechy wrodzone.
  • Należy stosować „Formułę nawyku lidera”, czyli naukowe podejście do zmiany zachowań.
  • Lista „22 podstawowych umiejętności przywódczych” stanowi podstawę Formuły Nawyku Przywódcy.
  • Proszę pielęgnować swoje instynkty przywódcze, wykonując codziennie proste, pięciominutowe ćwiczenia.
  • Gdy ćwiczona umiejętność stanie się nawykiem, nie trzeba będzie jej planować ani myśleć. Natychmiastową reakcją będzie zachowanie się jak lider.
  • Każdy nawyk musi być powiązany z sygnałem i zachowaniem. Gdy pojawi się wskazówka, automatycznie zareaguje Pan określonym zachowaniem.
  • Każda wskazówka powinna być „prosta, konkretna i oczywista”.
  • Trenerzy, nauczyciele, mentorzy i inni specjaliści ds. rozwoju mogą wykorzystać ten system, aby pomóc osobom, które uczą, stać się lepszymi liderami.
  • Stosowanie Formuły Nawyku Lidera wymaga czasu, energii i poświęcenia.

Podsumowanie

Spraw, aby umiejętności przywódcze stały się nawykiem
Liderzy działają i myślą w określony sposób. Inni oceniają ich jako liderów na podstawie ich zachowania i prezentacji. Skuteczne zachowania przywódcze to konkretne, wyuczone umiejętności. Liderzy wysokiej jakości to silni komunikatorzy, dobrzy planiści, osoby myślące strategicznie i zdolne do delegowania zadań. Badania wskazują, że 70% cech przywódczych to umiejętności, które ludzie mogą rozwijać, a 30% to cechy wrodzone.

„Kiedy liderzy zachowują się źle, to zazwyczaj wynika to ze złego nawyku – coś w danej sytuacji sprawia, że nieświadomie wpadają w złe zachowanie, nie zdając sobie z tego sprawy”.
Dla wielkich liderów nawet wyuczone umiejętności mogą stać się nawykami. Można zwrócić się do wielkich liderów jako do wzorców zachowań i uczyć się od nich tych samych nawyków. Najlepszym sposobem na zostanie liderem jest uczynienie tych nawyków instynktownymi; powinny one stać się spontanicznymi reakcjami na standardowe wskazówki.

Instynkty przywódcze można pielęgnować, wykonując codziennie proste, pięciominutowe ćwiczenia „nawyków przywódczych”. Proszę postępować zgodnie z „Formułą nawyku lidera”: Proszę wybrać konkretną umiejętność, którą chce Pan rozwinąć – na przykład „aktywne słuchanie”, które polega na zwracaniu bacznej i pełnej szacunku uwagi na innych – a następnie ćwiczyć ją dzień po dniu. Jednocześnie należy połączyć tę umiejętność z konkretnymi wskazówkami behawioralnymi – i ewentualnie z nagrodami – aż stanie się ona „automatycznym zachowaniem”. Wzorce tego systemu czerpią ze sprawdzonych technik zmiany zachowania.

„Automatyzm”
Automatyczność – „zdolność do wykonywania zadania bez konieczności koncentrowania się na każdym jego szczególe” – stanowi siłę napędową Formuły Nawyk Lidera. Rozwijanie automatyzmu wymaga dużej ilości praktyki. Proszę pomyśleć na przykład o nauce jazdy samochodem z ręczną skrzynią biegów: Czy pamięta Pan, że musiał Pan myśleć o każdym kroku z osobna? Zdjąć prawą nogę z pedału gazu, lewą wcisnąć do końca sprzęgło, jednym zsynchronizowanym ruchem przestawić drążek na kolejny bieg, a następnie puścić sprzęgło, jednocześnie naciskając gaz. Jednocześnie trzeba było patrzeć na drogę, obserwować ruch, kierować pojazdem, co jakiś czas sprawdzać lusterko wsteczne, używać kierunkowskazów, nie przekraczać dozwolonej prędkości i przestrzegać wszystkich innych zasad i zwyczajów odpowiedzialnej jazdy.

„Jeśli ludzie nie są szczerze zmotywowani do zmiany, nie będą mieli motywacji, aby włożyć wysiłek w jej przeprowadzenie”.
To bardzo duża liczba czynności, które trzeba nauczyć się wykonywać jednocześnie. Teraz, dzięki przyzwyczajeniu i automatyzmowi, wykonuje je Pan odruchowo, nie myśląc o żadnej z nich z osobna. Sprawne posługiwanie się skrzynią biegów wymaga odpowiedniej praktyki, podobnie jak wyrobienie sobie jakiegokolwiek nawyku lub umiejętności przywódczej.

Badania wskazują, że prawie połowa, jeśli nie więcej, zachowań ludzi jest instynktowna i nawykowa. Aby stać się wartościowym liderem, należy przekształcić wyuczone umiejętności przywódcze w nawyki.

Umiejętności przywódcze
Dobrze wykształcony lider powinien zinternalizować umiejętności przywódcze jako nawyki, ale to wymaga czasu. Po pewnym czasie umiejętności te będą wymagały mniej myślenia i staną się bardziej naturalne. W końcu staną się one automatyczne. Kształtowanie nawyków przywódczych wymaga praktyki, po tym jak już się je opanuje. Trzeba wyjść poza mistrzostwo, aby osiągnąć automatyzm.

„Jeśli przywództwa można się w większości nauczyć, to znaczy, że osoby, które kończą pracę na stanowiskach kierowniczych, muszą posiadać pewne umiejętności, których nie mają inni.
Psychologowie nazywają ten kluczowy etap, który następuje po opanowaniu umiejętności, „naduczeniem”. Gdy opanuje się umiejętność, którą się ćwiczy, staje się ona nawykiem i nie wymaga planowania ani myślenia. Będzie to instynktowne. Oznacza to, że będzie Pan rutynowo stosował zachowania przywódcze w każdej sytuacji. W każdej sytuacji będzie Pan reagował jak lider.

„Formuła nawyku lidera” polega na zdobywaniu i wzmacnianiu umiejętności poprzez celową praktykę. Nie różni się to od budowania siły fizycznej poprzez skupienie się na określonych grupach mięśni.”
Jakie więc umiejętności powinni rozwijać dobrzy liderzy? Odpowiedź nie jest tajemnicą. Badania naukowe prowadzone przez wiele dziesięcioleci precyzyjnie określają te umiejętności. W wyniku przeglądu literatury powstała lista „podstawowych umiejętności przywódczych”, które tworzą „ramy organizacyjne” dla Formuły Nawyku Lidera.

Załatwianie spraw
Pierwsza kategoria umiejętności odnosi się do realizacji zadań w pracy. Obejmuje ona trzy podkategorie, z których każda ma przypisane umiejętności:

„Planowanie i wykonanie” – obejmuje zdolności do „zarządzania priorytetami”, „planowania i organizowania pracy”, „delegowania pracy” i „tworzenia pilnych sytuacji”.
„Rozwiązywanie problemów i podejmowanie decyzji” – Liderzy muszą „analizować informacje”, „przemyśleć rozwiązania”, „podejmować dobre decyzje” i „koncentrować się na klientach”.
„Prowadzenie zmian” – Liderzy muszą „sprzedawać wizję”, „wprowadzać innowacje” i „zarządzać ryzykiem”.
Koncentracja na ludziach
Ta druga grupa umiejętności zawiera również trzy podgrupy:

„Perswazja i wpływy” – Liderzy potrafią „wpływać na innych”, „pokonywać indywidualny opór” i „dobrze negocjować”.
„Rozwijanie ludzi i zespołów” – Lider powinien „wzmacniać innych”, „być mentorem i trenerem” oraz „budować ducha zespołu”.
„Umiejętności interpersonalne – Liderzy muszą umieć „budować relacje”, „okazywać troskę”, „aktywnie słuchać”, „jasno komunikować” i „mówić z charyzmą”.
Microbehaviors
Każda umiejętność przywódcza obejmuje grupę mikrozachowań. Na przykład, aby zarządzać priorytetami, liderzy korzystają z czterech mikrozachowań: 1) Podziel projekt na osobne zadania. Rozbić je na proste, namacalne i możliwe do wykonania zadania, aby ludzie wiedzieli, za co są odpowiedzialni; 2) uszeregować te zadania pod względem pilności; 3) określić realistyczne, funkcjonalne ramy czasowe pokazujące, ile czasu powinno zająć każde zadanie; oraz 4) uszeregować zadania w sposób logiczny, aby ludzie rozumieli swoje terminy.

„Większość ludzi przystępuje do rozwoju przywództwa z bagażem poprzednich sesji samopomocy lub rozwoju zawodowego”.
Kiedy zdecydują Państwo, którą umiejętność przywódczą chcą Państwo przekształcić w nawyk, należy zastanowić się, jakich mikrozachowań ona wymaga. Po ustaleniu konkretnego mikrozachowania leżącego u podstaw umiejętności przywódczej, którą chce Pan opanować, należy ćwiczyć je przez pięć minut dziennie, codziennie, aż stanie się ono nawykiem. Jak długo to potrwa, zależy od każdej osoby.

Jak wyrobić nawyk
Zanim zacznie Pan tworzyć nowe nawyki, powinien Pan zrozumieć, jak one działają. Każdy nawyk musi być powiązany z bodźcem i zachowaniem. Gdy pojawi się bodziec, nauczy się Pan automatycznie reagować na niego określonym zachowaniem. Na przykład, aby pilnować swoich kluczy, wyrobił Pan sobie nawyk wieszania ich na pewnym haczyku w kuchni. W ten sposób, gdy tylko wejdą Państwo do domu (to jest Państwa sygnał), automatycznie podejdą Państwo do haka i odłożą klucze (to jest zachowanie).

„Od momentu przebudzenia do momentu zaśnięcia wykonuje Pan te same, konsekwentne czynności”.
Celowo wytworzył Pan ten nawyk, wiernie odkładając klucze na haczyk po powrocie do domu. Ten nawyk powstał tylko dzięki codziennemu powtarzaniu. Nawyki zawsze łączą określone wskazówki z określonymi zachowaniami.

Aktywne słuchanie
Aktywne słuchanie to ważna umiejętność przywódcza. Laura, pielęgniarka z izby przyjęć, chciała zostać kierownikiem pielęgniarek. Odkryła, że inne pielęgniarki postrzegały ją jako „kłótliwą, sarkastyczną, zawsze forsującą swój własny program, lekceważącą opinie innych, słabą słuchaczkę” i „niestabilną emocjonalnie”. Laura nauczyła się korzystać z Formuły Nawyku Lidera, aby zachowywać się bardziej jak lider. W ramach pięciominutowej praktyki, raz dziennie Laura zadawała swoim współpracownikom pytania typu „co i jak”, wykorzystując te rozmowy jako wskazówki behawioralne, aby rozwinąć i wyćwiczyć nawyk aktywnego słuchania ich odpowiedzi.

„Większość szkoleń z zakresu przywództwa opiera się na założeniu, że nasze codzienne zachowania są racjonalne, celowe i świadomie kontrolowane – ale… to założenie nie mogłoby być dalsze od prawdy”.
Po wielokrotnym powtarzaniu tego mikrozachowania Laura zauważyła, że jej koledzy stali się bardziej przyjaźni, ponieważ jej pytania świadczyły o tym, że zależy jej na nich i ich problemach. Ten rodzaj troski to prawdziwe zachowanie przywódcze. Gdy Laura wykonywała to ćwiczenie codziennie przez pięć minut, zadawanie pytań i uważne słuchanie stały się w końcu drugą naturą – czymś, o czym nie musiała już myśleć. W końcu, dzięki swojej nowej, troskliwej postawie, Laura otrzymała upragniony awans – a wszystko to dzięki jednemu pięciominutowemu ćwiczeniu, które Laura wykonywała tak długo, aż stało się niezawodnym, nieświadomym nawykiem.

Para wskazówek i zachowań
Sekretem tworzenia pożądanej rutyny jest zawsze łączenie tej samej wskazówki z tym samym prostym, konsekwentnym zachowaniem i ciągłe powtarzanie tego zachowania. Wskazówka, podobnie jak zachowanie, powinna być „prosta, konkretna i oczywista”. Aby wzmocnić kształtowanie nawyku, należy połączyć zachowanie z jakąś nagrodą. W ten sposób powstaje sekwencja „wskazówka-zachowanie-nagroda”. Kiedy zachowanie staje się nawykiem, nagroda nie jest już konieczna.

Perswazja i wpływ
Perswazja i wywieranie wpływu to również ważne umiejętności przywódcze. Polegają one na motywowaniu pracowników do osiągania celów, które stawia przed nimi Państwa organizacja. Z tą podstawową umiejętnością sprzymierzają się trzy podrzędne umiejętności: wywieranie wpływu na innych, pokonywanie indywidualnego oporu i dobre negocjacje. Jeżeli zdecyduje się Pan, na przykład, poprawić swoją zdolność wpływania na innych i uczynić tę umiejętność nawykiem, proszę zacząć od czterech mikrozachowań związanych z wywieraniem wpływu na innych: 1) spróbować przewidzieć, jak ludzie mogą zareagować na Pana plany lub koncepcje; 2) za pomocą pytań zagłębić się w ich reakcje; 3) skierować rozmowę na „przyczyny źródłowe, a nie tylko symptomy”; oraz 4) poprowadzić ludzi do wyrażenia wszelkich związanych z tym „ukrytych żądań”, aby mógł Pan bezpośrednio zająć się tym, czego chcą.

„Wiele codziennych zachowań ludzi nie jest wynikiem ich świadomych decyzji lub celowego wyboru”.
Ludzie zakładają, że liderzy mają automatycznie wpływy ze względu na swoją pozycję w korporacji. To nie jest prawda. Liderzy, którzy przyjmują postawę autorytarną i rozkazują pracownikom, są okropnymi przywódcami, którym może brakować wpływu. Chce Pan, aby członkowie zespołu wspierali Pana i z własnej woli podążali za Pańskim kierownictwem. Jeżeli nie potrafi Pan wpłynąć na nich pozytywnie, przewodzenie będzie bolesne – dla Pana i dla nich.

Deficyt wpływu
Aby ocenić, czy brakuje Panu wpływu, proszę poszukać następujących niezawodnych wskaźników, że nie wszystko jest w porządku: Nie potrafi Pan zmotywować ludzi w swoim zespole, członkowie zespołu reagują negatywnie na to, czego Pan od nich wymaga i nie potrafi Pan przekonać ich do załatwiania spraw w sposób, w jaki Pan sobie życzy.

„Jeżeli chcą Państwo, aby Państwa trening rozwoju przywództwa zakończył się sukcesem, nie należy tracić czasu na tworzenie wielkiego, przytłaczającego planu rozwoju – wystarczy zacząć ćwiczyć pierwsze ćwiczenie nawyku lidera.”
W odpowiedzi chce Pan rozwijać umiejętności przywódcze, które pasują do Pana osobowości, dlatego decydując się na kolejny krok, proszę sobie uświadomić, że chce Pan pracować nad cechą, która do Pana pasuje. Ambicja i odporność to cechy, które najbardziej pasują do wpływu. Ambitni ludzie często wykazują się pewnością siebie, potrafią być przekonujący. Osoby odporne zachowują spokój i zimną krew; powstrzymują frustrację, gdy sprawy nie idą po ich myśli.

Nawyki są potężne. Kiedy jakieś zachowanie staje się nawykiem, dzieje się automatycznie w odpowiedzi na sygnał, bez żadnej świadomej myśli.”

Aby stać się bardziej wpływowym liderem, proszę rozważyć pięciominutowe ćwiczenie dotyczące mikrozachowania pod nazwą „Przewidywanie reakcji”. Nowe pomysły mogą przerażać ludzi. Pana rola przywódcza obejmuje umiejętność przewidywania, jak członkowie zespołu zareagują na Pana pomysły, sugestie lub instrukcje.

„Jesteśmy stworzeni z przyzwyczajenia, zarówno w życiu osobistym, jak i zawodowym, i żadna ilość lekcji w klasie czy książek nie jest w stanie zbudować nawyków, które uczynią nas lepszymi liderami”.
Aby rozwinąć lub poprawić tę umiejętność, należy skorzystać z tej wskazówki behawioralnej: Proszę spojrzeć w przyszłość na następne spotkanie. Proszę zastanowić się, jak osoba, z którą się Państwo spotkają, zareaguje na temat spotkania. Być może planuje Pan zaprezentować nowe logo. Przed spotkaniem proszę zapisać swoje dominujące myśli, takie jak: „Myślę, że Suzy spodobają się kolory, ale kształt może jej się nie spodobać”.

„W praktyce w większości organizacji plany rozwoju stały się jeszcze jednym biurokratycznym ćwiczeniem, które pochłania czas i wysiłek, nie przynosząc pożądanych rezultatów”.
Mikrozachowanie polegające na pytaniu o cudze troski odnosi się do umiejętności wpływania na ludzi. Proszę pytać o zmartwienia członków zespołu, ponieważ są oni bardziej skłonni poprzeć Pana, jeżeli z góry pokaże Pan, że docenia Pan ich opinie i przejmuje się ich reakcjami. Mając to na uwadze, proszę wypróbować to konkretne mikrozachowanie jako praktykę: Kiedy członek zespołu okazuje niezadowolenie z Pana najnowszego pomysłu, proszę odpowiedzieć: „Co Pana niepokoi w tej sprawie?”.

Coaching z wykorzystaniem Formuły Nawyk Lidera
Trenerzy, nauczyciele, mentorzy i inni specjaliści ds. rozwoju mogą wykorzystać ten system, aby pomóc osobom, które uczą, stać się lepszymi liderami. Zanim skorzystają Państwo z tej formuły, aby pomóc innym, proszę upewnić się, że są Państwo zmotywowani do wprowadzenia niezbędnych zmian we własnym życiu zawodowym.

„Im lepsze będą Państwa nawyki przywódcze, tym lepiej będą Państwo funkcjonować jako liderzy – i tym większe będą Państwa sukcesy”.
Formuła Nawyku Lidera wymaga czasu, energii i poświęcenia. Wyrobienie nawyków przywódczych jest czymś, co ludzie muszą zrobić sami, nikt nie może tego zrobić za nich. Muszą mieć impuls do poświęcenia czasu i wysiłku, aby wyrobić w sobie nowe nawyki i stać się silniejszymi liderami.

O Autorze

Martin Lanik jest prezesem Pinsight, firmy konsultingowej, która pracowała nad rozwiązaniami w zakresie rozwoju przywództwa z ludźmi w 30 krajach. Mogą Państwo wziąć udział w bezpłatnym quizie na temat nawyków lidera, opracowanym przez Lanika na stronie www.leaderhabit.com.

Rate this post