Mark Zuckerberg, który był studentem Harvardu, gdy w akademiku zakładał Facebooka, jest znanym odludkiem wśród założycieli firm o wartości 1 miliarda dolarów. Jak wynika z raportu opartego na danych Ali Tamaseb, osoby, które w latach 2005-2018 założyły firmy warte miliard dolarów, miały średnio 11 lat doświadczenia jako kadra kierownicza lub przedsiębiorcy. Jednak mniej niż połowa z nich miała wcześniejsze doświadczenie w branżach, w których konkurują ich gigantyczne firmy, a ich doświadczenie w zarządzaniu biznesem jest równie prawdopodobne jak w technologii. Tamaseb informuje, że większość z tych miliardowych start-upów powstała w Dolinie Krzemowej i raczej zmieniła istniejące rynki niż wymyśliła nowe.
Streszczenie oryginału tłumaczone algorytmicznie (przepraszamy za ewentualne błędy) jako materiał na nasze szkolenia z zarządzania.
Take-Aways
- Startupy założone w latach 2005-2018 obalają mit, że typowy założyciel firmy wartej miliard dolarów jest absolwentem szkoły wyższej z umiejętnościami technicznymi.
- Założyciele firm wartych miliardy dolarów mają średnio 11 lat doświadczenia jako przedsiębiorcy lub członkowie kadry kierowniczej.
- Super założyciele tworzą swoje pierwsze firmy o wartości 10 milionów dolarów i osiągają miliard przy kolejnych startupach.
- Odnoszący sukcesy założyciele czasami zmieniają swoje początkowe plany biznesowe.
- Przedsiębiorcy odnieśli korzyści, nie rozpoczynając działalności w Dolinie Krzemowej.
- Większość startupów wartych miliardy dolarów wchodziła na rynki o ugruntowanej pozycji i miała wielu konkurentów, zamiast tworzyć nowe rynki, na których nie mieli rywali.
- Założyciele, którzy skupiają się na podstawach swojej firmy, odnoszą większy sukces w pozyskiwaniu funduszy.
Podsumowanie
Startupy założone w latach 2005-2018 obalają mit, że typowym założycielem firmy wartej miliard dolarów jest absolwent szkoły wyższej z umiejętnościami technicznymi.
Szczegółowy zbiór danych ponad 200 firm założonych w latach 2005-2018 i wycenianych na ponad 1 miliard dolarów pokazuje, że stereotypowe założenia dotyczące takich startupów są błędne. Dotyczy to również błędnego założenia, że firmy te były pionierami w swoich branżach lub miały niewielką konkurencję.
Startupy z zestawu danych przekroczyły wycenę 1 miliarda dolarów w ramach finansowania prywatnego, IPO lub przejęcia. Naukowcy porównali je z bazą 200 firm wybranych losowo z około 20 000 startupów, które w tym samym okresie otrzymały finansowanie w wysokości 3 milionów dolarów lub więcej.
Założyciele zakładają firmy warte miliardy dolarów w różnym wieku i na różnych etapach życia, chociaż media skupiają się na młodych założycielach. W tym przedziale czasowym samotni założyciele założyli 20% firm wartych miliardy dolarów, a 64% miało dwóch lub więcej współzałożycieli. Prezesi firm wartych miliardy dolarów mają doświadczenie zarówno w zarządzaniu, jak i w technologii.
„Nie ma jednej drogi do zostania założycielem firmy wartej miliard dolarów”.
Stereotypowa droga do sukcesu w firmie wartej miliard dolarów przedstawia założyciela jako osobę, która nie ukończyła studiów. Na przykład Bill Gates i Paul Allen porzucili studia, aby założyć firmę Microsoft, a założyciel firmy Dell, Michael Dell, również porzucił studia. Jednak dane pokazują, że 36% założycieli firm wartych miliardy dolarów ma tytuł licencjata, 22% posiada tytuł licencjata i magistra administracji biznesowej, a 33% posiada zaawansowane wykształcenie w takich dziedzinach jak prawo i medycyna.
Uniwersytet Stanforda w Dolinie Krzemowej ukończyło 38 założycieli firm wartych miliardy dolarów, więcej niż jakakolwiek inna uczelnia w zestawie danych. Na drugim miejscu znalazł się Harvard z 26 absolwentami, a na trzecim Massachusetts Institute of Technology (MIT) z 20.
Założyciele firm wartych miliardy dolarów mają średnio 11 lat doświadczenia jako przedsiębiorcy lub członkowie kadry kierowniczej.
Niektóre firmy zyskują sławę dzięki zatrudnianiu pracowników, którzy następnie zakładają firmy warte miliardy dolarów. Najbardziej znaną jest Google, ale podobną reputację mają Amazon, Apple, Bain, Facebook, IBM, McKinsey, Microsoft, Oracle i Yahoo.
Na przykład, zanim Tony Xu został współzałożycielem DoorDash, prowadził analizy biznesowe w McKinsey i pracował nad strategią korporacyjną w eBay. Mniej niż połowa założycieli firm wartych miliardy dolarów miała wcześniejsze doświadczenie w swoich obecnych branżach. Aby osiągnąć miliardową wycenę, warto mieć doświadczenie w danej dziedzinie, ale założyciele firm potrzebują również umiejętności miękkich, takich jak pozyskiwanie funduszy, rekrutacja świetnych pracowników i zwalnianie źle zatrudnionych.
Na przykład Garrett Camp miał 30 lat i tytuł magistra inżyniera oprogramowania, gdy założył UberCab w San Francisco. Zwerbował Travisa Kalanika, aby zainwestował i był „mega doradcą”. Firma, obecnie Uber, wyemitowała akcje w ramach IPO o wartości 50 miliardów dolarów. Zanim Uber uczynił Campa i Kalanika miliarderami, obaj założyli już inne udane firmy.
„Startupy są trudne, a większość z nich kończy się niepowodzeniem. Co gorsza, trzeba lat ciężkiej pracy… zanim się zorientujemy, że to się nie uda”.
Dane pokazują, że 60% założycieli startupów wartych miliardy dolarów z lat 2005-2018 założyło wcześniej inne firmy. Wśród nich 70% założyło udaną firmę przed założeniem swojej miliardowej bonanzy, w porównaniu do 24% w grupie podstawowej. Doświadczenie założyciela było czynnikiem różnicującym pomiędzy grupą przypadkową a grupą miliardową.
Super założyciele zakładają swoje pierwsze firmy o wartości 10 milionów dolarów i osiągają miliardowe zyski z kolejnych startupów.
Założyciel, który zakłada firmę wartą miliard dolarów po założeniu firmy o wartości 10 milionów dolarów plus, jest nazywany „Super Founder”. Camp i Kalanik z Ubera pasują do tej definicji. Przed Uberem Camp założył firmę StumbleUpon, którą eBay przejął za 75 milionów dolarów. Kalanik porzucił studia, aby zostać współzałożycielem Scour, firmy zajmującej się wymianą plików, która trafiła na drogę sądową dotyczącą praw autorskich i zakończyła się bankructwem. Wkrótce potem został współzałożycielem innej firmy zajmującej się wymianą plików, Red Swoosh. Kalanik przez trzy lata nie pobierał żadnej pensji, mieszkając z rodzicami i przez pewien czas w Tajlandii. W 2007 roku sprzedał Red Swoosh za 19 milionów dolarów.
Super Founder w dziedzinie biotechnologii, przedsiębiorca Arie Belldegrun założył trzy firmy, które sprzedał za miliony: Agensys uzyskał 500 milionów dolarów, Cougar Biotechnologies 970 milionów dolarów, a Kite Pharma 12 miliardów dolarów. Następnie Belldegrun upublicznił Allogene przy wycenie 2 miliardów dolarów.
Super założycieli i ich rówieśników motywuje coś więcej niż pieniądze. Weźmy pod uwagę Marka Zuckerberga, który nie miał żadnego doświadczenia zawodowego, gdy w wieku 19 lat w akademiku na Harvardzie stworzył Facebooka. W 1999 roku był uczniem szkoły średniej, gdy stworzył Synapse, oparty na algorytmach odtwarzacz muzyczny dla komputerów stacjonarnych.
Wcześniejsze porażki nie muszą powstrzymywać przedsiębiorców przed zakładaniem firm wartych miliardy dolarów. Na przykład, zanim Rohan Seth i Paul Davison stali się współzałożycielami wartego miliardy dolarów Clubhouse, sieci audio-only umożliwiającej prowadzenie rozmów na żywo na tematy sportowe i inne, założyli dziewięć firm produkujących aplikacje, które upadły.
Odnoszący sukcesy założyciele czasami odchodzą od swoich początkowych planów biznesowych.
Zach Weinberg i Nat Turner szukali problemów w służbie zdrowia, które wymagałyby rozwiązania. Przy tworzeniu firmy kierowali się podejściem „najemnika”, a nie podejściem „misjonarza”, które wynika z wysiłków założycieli, aby rozwiązać osobisty problem. Weinberg i Turner podjęli wieloletni wysiłek, aby zbadać i udoskonalić model biznesowy Flatiron Health, który określa skuteczność różnych metod leczenia raka.
Niektóre firmy powstają w ramach dużych przedsiębiorstw i firm venture capital. Na przykład Microsoft uruchomił Expedię jako wewnętrzny projekt oparty na podróżach, a Sutter Hill Ventures wyinkubował firmę Snowflake zajmującą się przechowywaniem danych.
W 2008 roku Stewart Butterfield rzucił pracę w Yahoo, aby założyć Glitch, grę internetową dla wielu graczy. Nie zdobyła ona jednak wystarczającej liczby fanów, dlatego też zajął się Slack, wewnętrznym systemem komunikacji korporacyjnej, który w styczniu 2019 r. wszedł na giełdę z ofertą akcji o wartości 20 miliardów dolarów.
„Wiele firm wartych miliardy dolarów jest słynnych z tego, że zbudowane są na pomysłach z odzysku”.
Butterfield miał już wcześniejsze doświadczenie w dokonywaniu dużych zmian. W 2002 roku założył Neverending, inną nieudaną firmę opartą na grach. On i jego pracownicy dokonali zwrotu, budując osobną stronę internetową i biznes wokół funkcji udostępniania zdjęć z gry, Flickr. W 2005 roku Yahoo kupiło Flickr za 35 milionów dolarów.
Wiele znanych firm zaczynało od czegoś zupełnie innego niż ich obecna działalność. Na przykład współzałożyciele YouTube traktowali go jako portal randkowy dla filmów selfie użytkowników. Zamiast misyjnego trzymania się pierwotnego planu biznesowego, Steve Chen i inni współzałożyciele dokonali zwrotu, czyniąc z YouTube platformę dla całego szeregu filmów. W 2006 roku Google kupiło YouTube za 1,65 miliarda dolarów, co było największym przejęciem.
Dwa lata po tym, jak Odeo zebrał 6 milionów dolarów jako firma zajmująca się podcastami, stał się Twitterem. Pivoty mogą wystąpić również w dojrzałych firmach; około 16 lat po tym, jak Intel rozpoczął działalność jako producent pamięci komputerowych, przestawił się na produkcję procesorów. Jednak firmy, które z powodzeniem przechodzą na nowy produkt lub rynek, należą do rzadkości. Poważne zmiany mogą podważyć zaufanie pracowników i inwestorów. Często spotykane pivoty to decyzja o sprzedaży konsumentom zamiast firmom lub odwrotnie.
Przedsiębiorcy odnieśli korzyści, nie rozpoczynając działalności w Dolinie Krzemowej.
Dane pokazują, że 54% firm o wartości miliarda dolarów to firmy programistyczne, w porównaniu z 40% przypadkowej grupy porównawczej.
Wiele firm wartych miliardy dolarów rozpoczyna działalność w bogatej w kapitał podwyższonego ryzyka Dolinie Krzemowej. Ale w 2020 roku pandemia skłoniła VC do inwestowania poza Doliną Krzemową. Tak więc pandemia zmniejszyła wpływ lokalizacji na zdolność startupu do pozyskania kapitału. Poza Doliną Krzemową 10% badanych firm o wartości miliarda dolarów rozpoczęło działalność w południowej Kalifornii, 10% w Nowym Jorku i 6% w Massachusetts.
Alex Timm, były strateg korporacyjny Nationwide Insurance, założył w 2015 r. w Columbus w Ohio własną firmę Root Insurance, opartą na aplikacji. Root sprawdza klientów ubezpieczeniowych na ich smartfonach i dostarcza szczegółowych informacji o tym, jak ludzie jeżdżą i jak powinno być wycenione ich ubezpieczenie. Firma Root, która zachowała swoją lokalizację w Ohio, weszła na giełdę w 2020 roku z wyceną ponad 6 miliardów dolarów.
Większość startupów wartych miliardy dolarów wchodzi na ustabilizowane rynki i ma wielu konkurentów, zamiast tworzyć nowe rynki, na których nie mieliby rywali.
Firmy mają tendencję do bycia „środkami przeciwbólowymi”, które łagodzą dyskomfort klientów lub „witaminami”, które pomagają klientom. Okta, na przykład, jest środkiem przeciwbólowym, który oferuje usługę uwierzytelniania, uwalniającą pracowników od konieczności pamiętania wielu haseł i tworzenia nowych, bezpiecznych. Pierwsza oferta publiczna w 2017 roku wyceniała Oktę na 15 miliardów dolarów. Z kolei Buzzfeed, firma z branży mediów i rozrywki, to witaminy, które bawią i informują swoich fanów. Dane wskazują, że startupy, które oszczędzają czas lub pieniądze, mają większe szanse na sukces niż te, które skupiają się na innych korzyściach.
Ponad 60% tych miliardowych firm – w porównaniu do 45% w grupie przypadkowej – rozpoczęło działalność na rynkach o ugruntowanej pozycji i dużym popycie. Ponad 65% startupów wartych miliardy dolarów konkurowało o udział w rynku, zamiast tworzyć nowe rynki.
Max Levchin był współzałożycielem Affirm i PayPal, dwóch miliardowych startupów, z których jeden konkurował o udział w rynku, a drugi tworzył nowy rynek. Uruchomiony w 1999 r. PayPal stworzył rynek płatności internetowych typu peer-to-peer i zdobył masę krytyczną użytkowników na eBayu. Affirm konkuruje z operatorami kart kredytowych, oferując kredyty w punktach sprzedaży na prostych warunkach. Levchin uruchomił cztery startupy, które zakończyły się niepowodzeniem, zanim jego piąty, PayPal, odniósł sukces.
Bycie pierwszym na rynku nie gwarantuje sukcesu. Do miliardowych firm „zbudowanych na pomysłach z odzysku” należy Google, gigant wyszukiwania. Przed jego uruchomieniem co najmniej osiem innych firm próbowało stworzyć dominującą wyszukiwarkę internetową. Podobnie, usługa dostarczania artykułów spożywczych InstaCart odniosła sukces wiele lat po porażce Webvan w tej samej branży. Facebook wystartował 10 lat po pierwszych sieciach społecznościowych.
„Niektóre pomysły warte miliardy dolarów nie są całkowicie oczywiste dla inwestorów – przynajmniej nie na początku”.
Kiedy w 2008 roku Warby Parker, internetowy sprzedawca okularów korekcyjnych, rozpoczął działalność, musiał zmierzyć się z silną konkurencją. Zamiast otwierać sklepy, Warby Parker dostarczał pięć par oprawek, które klienci mogli wypróbować za darmo przez pięć dni, zanim wybrali jedną.
W fazie rozruchu 55% badanych firm o wartości miliarda dolarów miało do czynienia z wieloma dużymi konkurentami, tak jak Warby Parker. Pozostałe 45% firm rozpoczęło działalność na rynkach, na których nie było konkurencji lub była ona rozdrobniona, albo też konkurowały z nimi wyłącznie inne firmy.
Eric Yuan założył firmę Zoom Video Communications w 2011 roku. W 2019 roku firma weszła na giełdę z wyceną 16 miliardów dolarów. Zoom odniósł sukces pomimo silnej konkurencji ze strony WebX, Polycom i Skype. Skupienie się Yuana na jakości produktu okazało się fundamentalne dla sukcesu Zoom.
Peter Thiel, współzałożyciel PayPal i Palantir, uważa, że startupy powinny tworzyć monopole, aby stłumić zagrożenia konkurencyjne. Firmy mogą mieć wiele czynników obronnych, takich jak lepsza inżynieria, popularna marka i coraz cenniejsze sieci. Tylko 8% firm o wartości miliarda dolarów nie posiada takich czynników obronnych, w porównaniu z 45% przypadkowo wybranych firm.
Założyciele, którzy skupiają się na podstawach swojej firmy, odnoszą większy sukces w pozyskiwaniu funduszy.
Sara Blakely założyła markę odzieży damskiej Spanx z 5.000 dolarów ze swoich oszczędności i od początku przynosiła zyski. Spanx osiągnął wycenę ponad 1 miliarda dolarów bez inwestycji zewnętrznych, więc Blakely pozostaje jedynym właścicielem.
Wiele startupów jest finansowanych przez zamożne osoby – inwestorów-aniołów. Badanie przeprowadzone przez Wharton wykazało, że 85% inwestorów-aniołów w firmach o wartości miliarda dolarów miało wcześniejsze doświadczenia jako założyciele.
Niektórzy niedoszli założyciele uczestniczą w programach inkubatorów, ale 85% firm wartych miliardy dolarów odniosło sukces bez takich akceleratorów.
Większość firm VC uważa siłę roboczą firmy za najważniejszy czynnik przy podejmowaniu decyzji o inwestowaniu we wczesnym stadium rozwoju, jak wynika z badania przeprowadzonego przez Stanford wśród 900 VC. Idealne podejście do pozyskiwania funduszy polega na przyciągnięciu uwagi poprzez zebranie solidnego zespołu, współpracę z inwestorami-aniołami i budowanie rozmachu. Założyciele, którzy skupiają się na podstawach biznesu, często przekonują się, że początkowy sukces prowadzi do zdrowszego finansowania.
O autorze
Ali Tamaseb jest partnerem w DCVC, firmie venture capital z Doliny Krzemowej, zarządzającej ponad 2 miliardami dolarów i inwestującej w ponad dziesięć startupów o wartości miliarda dolarów.